شاید دیگر امیدی به کسب نامزدی نهایی دموکرات‌ها نداشته باشد، اما روند پیروزی‌های اخیر «برنی سندرز»، سناتور کهنه‌کار ورمونت را بیش‌ازپیش مصمم کرده تا آخرین روز رأی‌گیری در صحنه رقابت‌ها باقی بماند؛ حتی اگر پشتوانه مردمی او صرفا به موتوری محرکه برای هرچه گسترده‌ترشدن جنبش سوسیال‌دموکرات در عرصه سیاسی ایالات متحده بدل شود.

نامزد سوسیالیست خودخوانده دموکرات‌ها روز گذشته در سخنانی پس از آنکه شمارش تقریبی کل آرا در انتخابات روز سه‌شنبه ایالت «وست‌ویرجینیا» حکایت از پیروزی ٥٢درصدی او در برابر آرای ٣٦درصدی «هیلاری کلینتون»، نامزد پیشتاز دموکرات‌ها، داشت، هر رأی کسب‌شده در ادامه راه انتخابات مقدماتی را حامل پیامی صریح و غیرقابل تردید درباره ارزش‌های مشترک حامیان او و رواج این ایده‌ها در ایالات متحده دانست؛ مقبولیتی که به گفته او، نافی آن‌دست ارزش‌هایی است که «دونالد ترامپ»، نامزد احتمالی جمهوری‌خواهان، در انتخابات نهایی ماه نوامبر نمایندگی خواهد کرد.

 سندرز البته ضمن اشاره به آنکه هیچ چیز بیش از شکست‌دادن دونالد ترامپ در انتخابات نهایی، او را خوشحال نمی‌کند، گفت: فضای کنونی مجالی فراهم آورده تا او و هم‌فکرانش بتوانند چشم‌اندازی مترقی برای آمریکا تعریف کنند؛ آینده‌ای بدیل که امید به تحقق آن، حتی در صورت شکست در انتخابات نیز می‌تواند تحکیم‌بخش‌میلیون‌ها‌میلیون آمریکایی باشد. با همه این اوصاف، نقشه راه آتی سندرز هرچه باشد؛ از رقابت در انتخابات نهایی ماه نوامبر زیر چتر حزب سبز گرفته تا سازماندهی جنبشی فراگیر علیه اقتدار سیاسی، آنچه مسلم است شانس پیروزی او در جبهه دموکرات‌ها لحظه‌به‌لحظه کمتر می‌شود.

کسب تک‌تک آرای باقی‌مانده وکالتی در حالی تنور رقابت‌ها در بین نامزدهای دموکرات را همچنان روشن نگه داشته که عرصه خالی جمهوری‌خواهان، دونالد ترامپ، تنها نامزد باقی‌مانده این حزب را بر آن داشته از هواداران خود بخواهد آرای خود را برای انتخابات نهایی نگه دارند.  نامزد احتمالی جمهوری‌خواهان در انتخابات عمومی ماه نوامبر در حالی موفق شده با کسب ٧٧ و ٦١ درصد آرا در دو ایالت مذکور، ٦٧ رأی از مجموع ٧٠ رأی وکالتی را از آنِ خود کند که به نظر می‌رسد سه رأی کسب‌شده توسط «تد کروز» و دستان خالی «جان کیسیک»، آخرین تردیدهای این دو نامزد تازه‌کنارکشیده جمهوری‌خواهان را که هنوز نامشان بر برگه‌های رأی‌گیری به چشم می‌خورد، برای بازگشت به عرصه‌ رقابت‌ها از بین برده باشد.  در این میان، جای تعجب نیست از هم‌اکنون گمانه‌زنی‌ها درباره انتخاب معاون‌اول احتمالی ترامپ در انتخابات نهایی ماه نوامبر آغاز شده باشد؛ اقدامی که به طور سنتی اولین عرصه زورآزمایی نامزدهای نهایی انتخابات ریاست‌جمهوری آمریکا در نمایش قدرت تصمیم‌گیری، پرکردن خلأهای مدیریتی یا جلب حمایت گروه‌های خاص جمعیتی و ایدئولوژیک بوده است.
در این میان، با توجه به کارزار و شخصیت غیرمنتظره ترامپ، کار تحلیلگران آمریکایی برای پیش‌بینی معاون‌اول احتمالی او بسیار دشوار است؛ چنان‌که از سویی تأکید ترامپ بر دارابودن تجربیات گسترده سیاسی در همکاری با کنگره، نام «نیوت گینگریچ»، سخنگوی سابق مجلس نمایندگان، را به پیش می‌کشد و از سوی دیگر، سخنان گاه و بی‌گاه او در انتخاب معاون‌اول از میان رقبایش، پای امثال «کریس کریستی»، «جان کیسیک»، «بن کارسون» و حتی «تد کروز» را به میان می‌آورد. اینها تازه گذشته از «ماری فالین»، فرماندار اوکلاهما و «یان بروئر»، فرماندار سابق آریزوناست، که می‌توانند نقش مثبتی در جذب مخالفان ترامپ، ازجمله زنان و آمریکایی‌های لاتین‌تبار داشته باشند.

منبع: شرق