دیگر تقریبا همه نه‌فقط از تصمیم اکثریت شهروندان بریتانیایی برای خروج آن کشور از اتحادیه اروپا خبر داریم، بلکه همچنین از موضع یکدست و خصمانه قدرت‌های اروپایی در قبال لندن نیز باخبر هستیم. 

حالا شاید دراین‌میان، برخی مانند میروسلاو لاجکاک، وزیر خارجه اسلواکی، رئیس جدید دوره‌ای اتحادیه اروپا، به تأسی از جان کری، وزیر خارجه ایالات متحده، خاطرنشان کرده باشند از هیچ تلاشی برای برگرداندن تصمیم بریتانیایی‌ها مبنی بر خروج از اتحادیه فروگذار نمی‌کنند، اما نگاهی به تحولات جاری در عرصه سیاست داخلی بریتانیا و البته اظهارات روشن و صریح رهبران اتحادیه اروپا، کافی است تا دریابیم بازگرداندن آب از دست‌رفته بریتانیا به جوی اتحادیه اروپا حالا اگر نه غیرممکن، اما دست‌کم دور از دسترس است.

تازه‌ترین شاهد این مدعا نیز تأکید مسئول مذاکرات تجاری اتحادیه اروپا است که می‌گوید تا پیش از خروج کامل بریتانیا، مذاکره تجاری با این کشور صورت نخواهد گرفت. آنا سیسیلیا ملمستروم در حالی روز پنجشنبه گذشته در گفت‌وگو با بی‌بی‌سی، از وجود دو فرایند مجزای مذاکره با بریتانیا سخن گفته که اولی برای خروج از اتحادیه و دیگری پس از تکمیل فرایند خروج، برای تعیین نحوه جدید تجارت با این کشور الزامی است که پیش‌تر نیز رهبران آلمان، فرانسه و ایتالیا اعلام کرده بودند تا زمانی که بریتانیا ماده 50 پیمان لیسبون را برای خروج از اتحادیه اروپا فعال نکند، حاضر به گفت‌وگوهای غیررسمی دراین‌باره با بریتانیا نیستند.

مسئول مذاکرات تجاری اتحادیه اروپا ضمن اشاره به این نکته که بریتانیا بعد از خروج از اتحادیه اروپا یک کشور ثالث در مذاکرات تجاری با منطقه یورو محسوب خواهد شد، مدعی شده نتایج همه‌پرسی برگزیت اگرچه مورد احترام آن اتحادیه است، اما از نظر قانونی هیچ مشروعیتی برای آن ندارد و روند خروج از لحظه‌ای آغاز می‌شود که نخست‌وزیر رسما به اتحادیه از خروج کشورش خبر دهد؛ اقدامی که مسئولیت آن از سوی دیوید کامرون، نخست‌وزیر مستعفی بریتانیا، به جانشینش واگذار شده است. بنابر گفته خانم ملمستروم، پس از خروج بریتانیا از اتحادیه اروپا، مبنای مذاکرات تجاری با این کشور براساس مفاد سازمان تجارت جهانی صورت خواهد گرفت؛ هرچند این روند، به همه کشورهای اروپایی لطمه وارد کند.

خانم ملمستروم در حالی از خروج بریتانیا، به‌عنوان یکی از حامیان سنتی تجارت آزاد، ابراز تأسف کرده که آخرین توافق تجاری میان اتحادیه اروپا و یک کشور ثالث، به موافقت‌نامه میان کانادا و این اتحادیه بازمی‌گردد که از زمان آغاز آن تا زمان عقد آن حدود هفت سال به درازا کشیده است؛ چشم‌اندازی که از همین‌حالا ستون‌های اقتصاد اروپایی را به لرزه انداخته است. البته دراین‌میان نقش نخست‌وزیر آتی بریتانیا از حزب محافظه‌کار بسیار حائز اهمیت است و شاید درست به‌همین‌دلیل است که این روزها شاهد یکی از شدیدترین رقابت‌های درون‌حزبی در عرصه سیاست بریتانیا هستیم؛ رقابتی که حتی به برنده اصلی همه‌پرسی اخیر، یعنی بوریس جانسون، شهردار سابق لندن و اصلی‌ترین رهبر کمپین برگزیت، نیز رحم نکرده و او را ناچار کرده تا سودای نخست‌وزیری را فراموش کرده و به نفع مایکل گوو، وزیر دادگستری و چهره بوروکرات‌تر حامیان خروج، کناره‌گیری کند. 

منبع: شرق