آژانس فضایی ناسا ۱۰ عکس از زوایای مختلف پلوتونن را منتشر کرده است که یک روز کامل بر روی این سیاره را نشان می‌دهد. هر روز در پلوتونن به اندازه‌ی ۶.۴ روز زمین طول دارد.

این تصاویر توسط فضاپیمای افق‌های نو که تیر ماه گذشته از کنار پلوتونن گذشته بود، به زمین مخابره شده است. پلوتون در این تصاویر فاصله‌ای بین ۶۴۰ هزار کیلومتر تا ۸ میلیون کیلومتر از لنز دوربین داشته است.

این تصاویر به دلیل به نمایش گذاشتن ناحیه‌ی قلب مانند پلوتونن جذاب هستند. ناحیه‌ای که قلب تمباق رجیو نام دارد. این فرد در سال ۱۹۳۰ میلادی پلوتونن را کشف کرده است.

پلوتون یا پلوتونن سیاره‌ی کوتوله‌ی کمربند کویپر در سامانه‌ی خورشیدی است که از دیدگاه حجمی بزرگ‌ترین سیارک شناخته شده‌ی این سامانه‌است که در هنگام کشف آن در سال ۱۹۳۰ سیاره‌ی سامانه‌ی خورشیدی به حساب می‌آمد. اما اکنون بنا بر تعریف نوین انجمن بین‌المللی اخترشناسی از سیاره، یک سیارهٔ کوتوله و همچنین به عنوان نخستین نمونه از رده‌ی جدید جرم فرانپتونی است. «پلوتون» گویش زبان انگلیسی است و در زبان فرانسه به آن «پلوتونن» می‌گویند.

پلوتون در افسانه‌های روم باستان نام خدای زیرزمینی بوده و انگیزه این نام‌گذاری فاصله بسیار دور این جرم آسمانی از خورشید بوده‌است.  پلوتون بزرگ‌ترین جسم فضایی در سامانه‌ی خورشیدی است که تا پیش از گذر کاوشگر فضایی نیوهورایزنز (افق‌های نو) از کنار آن در ۱۴ ژوئیهٔ ۲۰۱۵، ۱۱:۴۹ (UTC)، هیچ‌یک از ماموریت‌های فضایی از سوی زمین به آن نرسیده بودند.

پلوتون ساختاری از سنگ و یخ دارد و کره‌ای کوچک‌است که یک سوم ماه جرم آن است. قطر پلوتون ۲۳۷۰ کیلومتراست و این سیاره‌ی کوتوله می‌تواند گاهی از زمین تا فاصله‌ی ۷٫۵ میلیارد کیلومتری دور باشد. چهار لکه‌‌ی سیاه سطح پلوتون که به کمربند تیره‌ی دور استوای پلوتون متصل هستند و تقریباً به یک اندازه و به یک فاصله هستند توجه دانشمندان را به خود جلب کرده‌اند.

منبع: زومیت